2. Niedziela Wielkanocna – Miłosierdzia Bożego (rok B) – 11 kwietnia 2021r.
Zapraszam do posłuchania tutaj: https://anchor.fm/wojciech-pal
Oraz tutaj:
GODKA GÓROLSKA przeniesiona do archiwum prywatnego celem ochrony praw autorskich i późniejszego druku.
* * *
Moje propozycje do rozważania dzisiejszego fragmentu z Ewangelii:
Jezus leczy. Na koniec Jezus leczy to, co jeszcze słabe w Apostołach. Leczy skutecznie – bo ma świetne antidotum. I tak:
- na obawę – daje pokój. Pokój w sercu jest większy niż niepokój w otoczeniu;
- na lęk i niepewność – daje radość. Apostołowie niby są razem, ale nie wiedzą, co dalej. Przychodzi Jezus i cieszą się z tego, że mają Go wśród siebie;
- Jezus odszedł cieleśnie w śmierci i odejdzie we Wniebowstąpieniu – ale daje im Ducha Świętego. Od teraz uczniowie nie będą pytać ustami Jezusa tak, jak wcześniej, ale mocą Ducha Świętego rozpoznawać natchnienia w sercu!
Najlepszym, bo od razu aktualnym przykładem tego jest Tomasz. On nie dowierza, bo nie widział, nie spotkał się z Jezusem. Tomasz chce czegoś dla niezaspokojonych zmysłów (oczu, dotyku) – wydaje mi się, że to uspokoi i przekona jego umysł.
A tymczasem Jezus na Tomaszowe wątpliwości daje mu… coś dla serca! Wiara nie jest dla zmysłów, ale dla serca. Spotkanie z Jezusem, świadomość tego, że On żyje i jest obecny wśród swojego ludu – jest ważniejsza, niż dotknięcie się Go. Miłości doświadczasz nie tylko wtedy, gdy trzymasz ukochaną/ego za rękę czy w ramionach! Miłości doświadczasz, gdy wiesz, że Cię ktoś kocha!
© ks. Wojciech Pal
* * *
Dzisiaj rozważamy fragment z Ewangelii według św. Jana [J 20, 19-31]
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.
A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!»
Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę».
A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym».
Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!»
Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».
I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.