32. niedziela zwykła (rok B) – 7 listopada 2021r.
Zapraszam do posłuchania tutaj: https://anchor.fm/wojciech-pal
Oraz tutaj:
GODKA GÓROLSKA przeniesiona do archiwum prywatnego celem ochrony praw autorskich i późniejszego druku.
* * *
Moje propozycje do rozważania dzisiejszego fragmentu z Ewangelii:
Wdowa daje ze swojego niedostatku. Dlaczego? Przecież to nieroztropne!
Wedle zwyczaju społeczność powinna jej zapewnić minimum socjalne – i pewnie nie umrze z głodu. Jednak mogłaby spokojnie zacząć martwić się o siebie – bo w cenie jest każdy grosz oszczędności!
Ale ona ufa Bogu. Nie ludziom – którzy mogą zmarnować jej darowiznę… Ale Bogu, w którego wierzy. I dzięki temu wygrywa w niej serce. Serce, w którym wzrasta zaufanie. Ona nie musiała się zastanawiać: ile dać, żeby nie dać ani za dużo, ani za mało… Ona nie musiała wyliczać procentów, kalkulować, robić budżetu czy listy zysków i strat.
Kiedy myślę, że nie musiała kalkulować – bynajmniej nie chodzi o kwotę! Idzie o emocje i myśli z tym związane: że żal tyle dawać, że strach dać za mało, że szkoda, albo że wstyd tak niewiele… Od wszystkiego tego była wolna! Bo miała taki spokój w sercu, jaki gwarantuje dawanie z serca, a nie z portfela…
Kiedy dajesz pieniądze – włączasz rozum…
Kiedy dajesz jałmużnę – włączasz serce!
© ks. Wojciech Pal
* * *
Dzisiaj rozważamy fragment z Ewangelii według św. Marka [Mk 12, 38-44]:
Jezus, nauczając rzesze, mówił:
«Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok».
Potem, usiadłszy naprzeciw skarbony, przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.
Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie».
