Zapraszam do posłuchania tutaj: https://anchor.fm/wojciech-pal

 Oraz tutaj:  

Jak dwaj chłopcy godali w szkole.

 

            Pytał raz młody góral młodego górala pierwszego dnia w szkole:

- Franuś, a bydymy sie kolegowaj?

- Bydymy, Właduś! Ino mi nojpiyrw łóddej tego drzewnianego kunika, co ześ go łode mnie pozycył dwa roki tymu w przedskolu!

 *  *  *

 Moje propozycje do rozważania dzisiejszego fragmentu z Ewangelii:

 Jezus łączy przyjaźń z przykazaniami. Często się na te przykazania oburzamy. No bo jak to?!: przyjaźń powinna być zbudowana na wolności. Nie może być ograniczeń! Po co zakazy?! Po co nakazy?!

A zapytaj siebie: czy chciałbyś, żeby twój przyjaciel Cię okłamywał? Chciałbyś być zdradzony, oszukiwany w przyjaźni? Chciałbyś być traktowany jak rzecz–obiekt, a nie człowiek? Chciałbyś, żeby zazdrość, nienawiść, przemoc czy manipulacja była fundamentem, na którym będziesz budować relację przyjacielską?

Więc – jeśli chcesz traktować Jezusa jako Przyjaciela – dbaj o tę przyjaźń! Żeby nie była ona tylko jednostronna… Jezus w Ciebie inwestuje, ale nie po to, aby traktować Cię jako niewolnika! Jezus chce mieć Cię za przyjaciela!

W zamian: liczy na wzajemność!

Czasami to my traktujemy Jezusa jak niewolnika… Jak służącego… Albo jak zaniedbanego przyjaciela, z którym kiedyś coś nas łączyło – lecz na miesiące, lata urywamy kontakt – i przypominamy sobie o Nim, dopiero, gdy dotyka nas jakaś bieda i strapienie…

Przyjaźń, to ważna wartość. Nie traktujmy jej jak wymiany handlowej. Przyjaźń z Jezusem ma sens tylko wtedy, gdy inwestujemy w nią obustronnie.

© ks. Wojciech Pal

*  *  *

 Dzisiaj  rozważamy fragment z Ewangelii według św. Jana [J 15,9-17]:

 Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości.

To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna.

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich.

Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywam sługami, bo sługa nie wie, co czyni jego pan, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego.

Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby Ojciec dał wam wszystko, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali».